Hallo,

Mijn naam is Daniel Longai Dieraert en sinds 1997 ben ik reisleider voor groepsreizen van Nederlandse reisorganisaties. Zo kom ik het hele jaar door met steeds wisselende groepen in verschillende landen in Afrika.


In juli 1999 reisde ik met een groep door Tanzania. Twee mensen uit de groep hadden een Foster Parents kind in Dar es Salaam en wilden dat kind graag bezoeken. Met instemming van de rest van de groep hebben we de reis een beetje veranderd om dit bezoek mogelijk te maken.


Helaas verliep het nogal teleurstellend: ze mochten niet lang blijven en het werd hen niet duidelijk op welke manier het kind geholpen werd met hun geld: ja, er werd een deel van de pomp voor het hele dorp meebetaald maar het kind zelf merkte niets van hun hulp. Ze vonden dat er toch een concretere, directere manier om kinderen te helpen mogelijk moest zijn. En dat vond ik ook.


Dezelfde avond nog, rond het kampvuur, is het idee voor Mambo Poa ontstaan: we zouden kinderen rechtstreeks helpen om naar school te gaan zonder inmenging van vreemde instanties die konden beslissen wat er met het geld kon gebeuren.


We vonden een toepasselijke naam, Mambo Poa betekent 'alles gaat goed' in het Swahili, de officiële taal van Kenia en Tanzania. Het was niet moeilijk om kinderen te vinden die graag geholpen wilden worden.


Ik spreek tijdens mijn reizen regelmatig met mensen die financiële hulp goed kunnen gebruiken. Ouders die hun kind niet naar school kunnen laten gaan omdat ze er eenvoudigweg de middelen niet voor hebben bijvoorbeeld. Kinderen, volwassenen die graag willen studeren om een betere toekomst mogelijk te maken, voor zichzelf, voor hun familie, voor hun land.


Met het idee om ouders financieel te steunen voor het onderwijs van hun kind ben ik toen aan de slag gegaan. Begonnen als een privé initiatief is Mambo Poa uiteindelijk in Mei 2003 een stichting geworden.


Daniel Longai Dieraert